Terug uit de jungle

We zijn terug in de beschaving en dat laat zich direct voelen en horen. Je komt uit de stilte en rust en je keert terug naar hectische toestanden hier in Chiang Mai, tuk tuks, taxi's, krioelende mensen, beton, veel te veel huizen,.... Help, ik wil terug!

Karen dorp (paalwoningen in hardhout)

Maar het is goed geweest. We hadden ons aangesloten bij een internationaal gezelschap: een familie engelsen met twee chinese dochters, twee engelse studenten, een iers en pools koppel en twee nederlanders die ik maar direct het verlies van de wereldbeker in de neus wreef. Kwestie van het groepsgevoel direct wat aan te wakkeren. De eerste dag moesten we redelijk wat rijden om op de plaats van vertrek te komen. Onderweg stopten we om een immense waterval te bekijken. Toen we aan onze wandeling begonnen, was het ook terug beginnen regenen zodat het regenwoud een echt regenwoud was en geen toeristenwoud waar alleen de zon schijnt. We stapten naar ons eerste dorp waar we zouden overnachten bij een minderheidsgroep namelijk de 'Karen'. Deze leven in paalwoningen midden in de jungle. Rondom het dorp zie je hun rijstvelden en andere gewassen. De woningen bestaan uit een aantal vertrekken opgetrokken in hout (hardhout). Het leven speelt zich eigenlijk af op de grond. Ze eten, ze koken en slapen op de  grond. Die keuken kan je natuurlijk niet vergelijken met die van ons maar de maaltijden die ze klaar maken zijn met veel meer liefde bereid en alles met 'vers uit de jungle'. Het toilet is eigenlijk een 'hudo' midden in het bos waar je wel moet uitkijken of er geen spinnen naast u hun gevoeg komen doen. Van zodra de lichten aangaan 's avonds komen de insekten in troepen op je af. Kleine motten, grotte motten, vliegend tuig, kruipend tuig, bijtend tuig, spinnen in alle formaten,... Dit moet je wel gewoon worden. Slapen deden we allemaal gezamelijk op een matje.

'Ping pong' onze (schitterende) gids!

's Anderendags was het in de voormiddag een lange wandeling doorheen dicht begroeide jungle met af en toe een flinke bui wel te verstaan. In de vroege namiddag kwamen we aan in ons dorp waar we nog een olifantenritje deden. Voor mij een beetje artificieel maar goed, het was goed om foto's te trekken boven het bladerdak! 's Avonds terug heel lekker eten, 'sweet and sour'. Raar dat sommigen dit niet lusten. Eten met liefde klaar gemaakt. Eigenlijk wel leuk om te zien hoor. Van zodra je in het dorp aankomt, beginnen je gidsen samen met de gastvrouw het eten klaar te maken. Ze zitten allemaal op de grond en snijden de groenten en ondertussen verhalen vertellen. Bij ons moet dit allemaal snel gaan. Hier nemen ze voor alles de tijd en het is altijd weer lekker!

Ikea-keuken bij de 'Karen'

Dag drie begon terug met een korte wandeling en dan was het tijd voor onze vlottentocht doorheen de jungle. Zo'n vlot is aan elkaar vastgemaakte bamboo waar je dan met ongeveer 8 man plaats op neemt en dan de rivier afneemt. Het had de laatste dag serieus geregend dus er zat wel wat stroming op. Met zo'n vlot is dit vrij spectaculair zeker omdat de twee bootsmannen alles besturen met elk een bambostok in de handen. Op sommige plaatsen waren er echt wel serieuze stroomversnellingen en dan is het wel eventjes goed vasthouden. Dit was echt meer dan leuk en in een spectaculaire omgeving. Je bent omgeven door de immense junglebegroeiing en hier en daar zie je een dorpje opduiken. Dit moet je gewoon doen.

Spijtig genoeg was het maar drie dagen. Voor mij mocht dit gerust veel langer duren mar voor Annick was dit de eerste keer en dan is dit ideaal. We hebben er in elk geval van genoten! Weinig geslapen, zeker ik, want meestal zat ik er laatst in en was ik er als eerste uit om samen met de gidsen wat te zitten praten bij een lekkere tas Nescafé. Op die manier kom je nog iets te weten en de mensen waarderen het als je je wat openstelt! Als je 's ochtends vroeg op bent, zie je ook zo'n dorp ontwaken en dat doen ze zoals de kippen. Van zodra het licht wordt staan ze op en koken ze hun rijst. Ochtendrijst is meestal anders dan de rijst die ze dan 's middags of 's avonds eten. Na het ontbijt samen naar de velden en gewassen. Net zoals wij doen maar dan iets minder jachtig. Wat wel opvalt is dat die mensen tijd nemen om te praten met elkaar.

Rijstvelden in de jungle (terrasbouw)

Als ze bij ons wakker worden heeft de helft een ochtendhumeur en valt er niet veel te praten. Ik ben ervan overtuigd dat ze hier intenser leven en meer genieten van wat de natuur hen te bieden heeft. Ze helpen elkaar ook veel. Wanneer de buur een probleem heeft, wordt daar met man en macht geholpen. Tja, reizen doe je om te leren maar spijtig dat er velen reizen voor de fotokes.
Toen we terug naar huis reden hebben we om drie uur lokale tijd (10 uur belgische tijd) elkaar eens aangekeken en wisten we waar we moesten aan denken op dat moment!